Radzenie sobie z ucieczką
Gdzie szukać pomocy?
Jeśli czujesz, że problemy zaczynają Cię przerastać, warto spróbować rozmowy z kimś „z zewnątrz”. Możesz wtedy poprosić rodziców, aby umówili Cię na wizytę w poradni lub gabinecie psychologa. Dobrym pomysłem jest też zadzwonienie pod numer telefonu zaufania albo rozmowa ze specjalistą dyżurującym pod numerem 116 000 – taka rozmowa jest bezpłatna i anonimowa, może zarówno przygotować Cię do wizyty w gabinecie, jak i rozmowy z rodzicami.
Rozmowa z psychologiem
Decyzja
Najtrudniejszym etapem w planowaniu wizyty bądź rozmowy z psychologiem jest samo podjęcie takiej decyzji. Często towarzyszą temu liczne obawy. Możemy wspólnie z Tobą poszukać też innych rozwiązań, np. placówek, w których można otrzymać pomoc, a także porozmawiać z Twoimi rodzicami, żeby rozwiać ich obawy i wątpliwości.
Umówienie się na wizytę
Aby zapisać się na wizytę u psychologa, potrzebna jest zgoda rodziców. Wyjątkiem są spotkania z psychologiem szkolnym, do którego możesz sam się zgłosić.
Na wizytę możesz umówić się w Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej, Poradni Rodzinnej lub Poradni Zdrowia Psychicznego (w zależności od przepisów, na mocy których działa placówka, może być konieczne skierowanie od lekarza). Pomoc psychologiczna dla dzieci i młodzieży jest też realizowana w Ośrodkach Środowiskowej Opieki Psychologicznej i Psychoterapeutycznej dla Dzieci i Młodzieży, Centrach Zdrowia Psychicznego dla Dzieci i Młodzieży oraz Ośrodkach Wysokospecjalistycznej Całodobowej Opieki Psychiatrycznej.
Wizyta
Część psychologów woli spotkać się najpierw z rodzicami, aby od nich dowiedzieć się, gdzie widzą problem i zebrać wywiad dotyczący rozwoju nastolatka. Inni specjaliści od razu zapraszają nastolatka i rodziców razem na pierwszą konsultację.
Spotkanie ze specjalistą
Masz prawo trochę się denerwować przed wizytą u psychologa. Rozmowy o ważnych problemach nigdy nie są łatwe. Pamiętaj jednak, że po drugiej stronie jest osoba, której zadaniem jest pomóc Ci w znalezieniu rozwiązania.
Rozmowa
Na początku psycholog poprosi Cię o wyjaśnienie, z jakiego powodu zdecydowałaś/zdecydowałeś się na konsultację. W trakcie rozmowy specjalista z pewnością będzie zadawać pytania dodatkowe, które pomogą w dokładniejszym zbadaniu problemu, z którym się zwróciłaś/zwróciłeś. Na koniec rozmowy psycholog zaproponuje kolejną konsultację (jeśli uzna, że potrzebnych jest więcej informacji, aby zaproponować odpowiedni rodzaj pomocy), cykl kilku spotkań (których celem może być np. nauka lepszego radzenia sobie ze złością) albo terapię.
Po pierwszej wizycie, w której często towarzyszą rodzice, możesz dalej sama/sam kontynuować spotkania. Psycholog nie będzie przekazywał rodzicom tego, co mówisz.
Terapia
Jeśli problem jest bardziej skomplikowany, psycholog może zaproponować terapię. Prowadzi ją psychoterapeuta, który może – ale nie musi – być też psychologiem; to dwa osobne zawody. Psycholog, z którym rozmawiałaś/rozmawiałeś, może zaproponować prowadzenie terapii, jeżeli ma do tego odpowiednie uprawnienia, albo zaproponować Ci wizytę u kogoś innego.
Psychoterapia indywidualna: to cotygodniowe, zazwyczaj 50 minutowe spotkania z psychoterapeutą, na których będziecie mieć okazję wspólnie zastanowić się nad Twoją sytuacją i poszukać dróg wyjścia.
Psychoterapia grupowa: polega na spotkaniu w grupie osób w Twoim wieku. Grupa prowadzona jest przez jednego albo dwóch terapeutów. Na grupie można poznać ludzi, którzy zmagają się z podobnymi problemami i wspólnie szukać rozwiązań. To także okazja do trening umiejętności społecznych, czyli tego, jakie moje zachowania i cechy sprzyjają nawiązywaniu dobrego kontaktu z innymi.
Terapia rodzinna: uczestniczy w niej cała rodzina (rodzice + dzieci), pomocna zwłaszcza wtedy, kiedy w rodzinie zdarzają się nierozwiązane konflikty. Często prowadzi do nauczenia się bardziej konstruktywnych sposobów porozumiewania się, rozwiązywania konfliktów. Pomaga też w tym, aby rodzice i dzieci poczuli, że każdy z nich wnosi istotny wkład w życie innych członków rodziny.
Telefony zaufania dla dzieci i młodzieży
22 484 88 04 Telefon Zaufania Młodych Fundacji Itaka
116 111 Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży
800 121 212 Dziecięcy Telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka
22 635 93 92 Młodzieżowy Telefon Zaufania Grupy Edukatorów Seksualnych „Ponton”
800 111 123 Tumbo Pomaga Pomoc Dzieciom i Młodzieży w Żałobie
800 119 119 Bezpłatny Anonimowy Telefon i Czat Zaufania dla Dzieci i Młodzieży
W razie zagrożenia życia lub zdrowia
NUMER ALARMOWY 112
Jak Fundacja ITAKA może Ci pomóc?
116 000 – Telefon w Sprawie Zaginionego Dziecka i Nastolatka
To bezpłatny numer, działający przez całą dobę, pod którym dyżurują eksperci ds. poszukiwań, psychologowie, gotowi w każdej chwili przyjąć zgłoszenie o zaginięciu dziecka lub udzielić wsparcia, doradzić jak postępować w sytuacjach konfliktowych.
Jeśli nie wiesz, jak rozmawiać ze swoim dzieckiem o jego problemach, Twoja nastoletnia córka lub syn sprawiają coraz większe problemy wychowawcze, a Ty nie wiesz jak sobie z nimi poradzić, jeśli boisz się, że Twoje dziecko może uciec z domu lub już to zrobiło – zadzwoń na 116 000, psycholodzy ITAKI są po to, żeby Ci pomóc.
